• 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

Over DIAM

Oprichting DIAM

Op 28 juni 2010 werd er een samenwerkingsovereenkomst afgesloten tussen de Vlaamse Belastingdienst (VLABEL) en de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders (NKGB). Dit akkoord geldt voor de gedwongen invordering van alle fiscale en niet-fiscale schuldvorderingen in  beheer bij VLABEL.

Dit betekent de onroerende voorheffing, de leegstandsheffing, de verkeersbelasting en de invordering van fiscale en niet-fiscale schuldvorderingen die beheerd worden door de centrale invorderingscel (CIC). Ook alle nieuwe fiscale en niet-fiscale schuldvorderingen die in de loop van de uitvoering van de overeenkomst onder het beheer van Vlabel komen, vallen automatisch hieronder.

Op 18 jan 2011 werd ‘de burgerlijke vennootschap onder de vorm van een coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid – DIensten Aan de Maatschappij – afgekort DIAM’ boven de doopvont gehouden.

DIAM werd opgericht door alle arrondissementskamers van gerechtsdeurwaarders van Vlaanderen en Brussel. Op dat ogenblik waren er 14 arrondissementskamers. De recente gerechtelijke hervorming reduceerde hun aantal tot 6.

DIAM ziet toe op de eerbiediging van vier principes:

  • een efficiënte en effectieve inning
  • uniformiteit bij de invordering en een gelijke behandeling van de debiteur
  • een evenwichtige taakverdeling tussen de participerende gerechtsdeurwaarders
  • een strenge kwaliteitscontrole op de uitvoering

DIAM bouwde een elektronische gegevensbank waar alle relevante gegevens (noodzakelijk voor de gedwongen invordering van schuldvorderingen in beheer van Vlabel) worden gestockeerd. Op deze manier wordt de elektronische communicatie tussen Vlabel en de gerechtsdeurwaarders mogelijk gemaakt.

DIAM stelt zelf geen ambtsdaden. Ze geeft deze opdrachten door aan de participerende gerechtsdeurwaarders.

Dit betekent concreet dat alle opdrachten van Vlabel worden overgemaakt aan DIAM en dat DIAM zorgt voor de verdeling. Dit gebeurt volgens vooraf afgesproken en opgelegde objectieve en territoriale normen.

DIAM fungeert dus als centrale schakel tussen Vlabel en de gerechtsdeurwaarders.
Om de goede werking te verzekeren, werd het gemengd adviescomité (GAC) in het leven geroepen.

Structuur Diam

Gemengd Adviescomité en Raad van Toezicht DIAM

1. Gemengd adviescomité (GAC)

Het gemengd adviescomité bestaat uit 3 gerechtsdeurwaarders aangeduid door DIAM en 3 ambtenaren van de Vlaamse Belastingdienst.

Dit adviescomité heeft als opdracht niet-bindend advies te verstrekken aan de centraliserende instantie DIAM en dit over alle punten die haar worden voorgelegd in functie van de samenwerking van Vlabel en NKGB.

Zo zal het GAC ondermeer, maar niet beperkend, advies verlenen over:

  • de correcte toepassing van de samenwerkingsovereenkomst
  • de correcte naleving van de gedragscode
  • de evaluatie van de dossiers
  • de evaluatie van de samenwerking op zich
  • de evaluatie van de werking van de participerende gerechtsdeurwaarders
  • de evaluatie van de betrokken diensten van Vlabel
  • het functioneren van de centraliserende instantie
  • de permanente kwaliteitscontrole en kwaliteitsbewaking van de dienstverlening inzake aanmaningen en de gedwongen tenuitvoerlegging van de dwangschriften door de participerende gerechtsdeurwaarder
  • de geschillen in verband met het instrumenteren van participerende gerechtsdeurwaarders

Het GAC heeft ook de bevoegdheid de gedragscode te wijzigen.

2. Raad van Toezicht

De raad van toezicht van DIAM vertegenwoordigt de gerechtsdeurwaarders in het GAC.De huidige leden van het Raad van Toezicht kan u terugvinden op de volgende pagina: https://www.diam.be/bestuursorganen

BOW/veelgesteldevragen/datumBOWPG.pdf

Situatieschets voor DIAM

De Vlaamse Regering besliste op 15 december 2006 (m.b.t. gedwongen invordering van de bijdragen en geldboetes i.v.m. de Vlaamse zorgverzekering) en op 18 juli 2008 (m.b.t. alle fiscale en niet-fiscale schuldvorderingen) om over te gaan tot een gecentraliseerde aanpak bij de aanstelling van gerechtsdeurwaarders.

Vóór 2008 kende de Vlaamse Belastingdienst een veelheid aan aanspreekpunten en werd ze geconfronteerd met verschillen in de dossierafhandeling, vele communicatiekanalen en vele verschillende manieren van kostenafrekening.

Om de procedure van de gedwongen invordering beter te laten verlopen, werd dan ook gezocht naar een efficiëntere samenwerkingsvorm. Het beheer van de dossiers en de gegevensuitwisseling met de gerechtsdeurwaarders moest aanzienlijk verbeterd en vereenvoudigd worden.

Het was tevens de bedoeling de uniformiteit te verhogen. Tot dan waren immers 124 verschillende gerechtsdeurwaarderskantoren met de inning bezig, elk met hun eigen manier van werken.